Do oceny poziomu słuchu prawidłowego oraz ubytku słuchu stosuje się w Polsce normę WHO z 1997 roku oraz BIAP.
Norma według WHO z 1997 jest obecnie najczęściej stosowaną zgodnie z wytycznymi NFZ. Ubytek słuchu jest średnią wyznaczoną z progu słyszenia dla lub czterech częstotliwości: 500 Hz, 1000 Hz, 2000 Hz, 4000Hz.
Klasyfikacja stopni ubytków słuchu wg BIAP:
- 0–20 dB – norma słyszenia
- 21–40 dB – lekki ubytek słuchu
- 41–70 dB – umiarkowany ubytek słuchu
- 71–90 dB – znaczny ubytek słuchu
- powyżej 91 dB – głęboki ubytek słuchu
- brak uszkodzenia słuchu (poniżej 25dB): brak lub bardzo małe problemy ze słuchem, pełne słyszenie szeptu
- lekkie uszkodzenie słuchu (26 - 40dB): możliwość słyszenia i powtarzania słów mówionych normalnym głosem z odległości 1m. W tym przypadku zalecana jest porada audiologiczna- możliwa potrzeba aparatu słuchowego
- umiarkowane uszkodzenie słuchu (41 - 60dB): możliwość słyszenia i powtarzania słów mówionych podniesionym głosem z odległości 1m. W tym przypadku zwykle aparat słuchowy jest rekomendowany
- znaczne uszkodzenie słuchu (61 - 80dB): możliwość słyszenia niektórych słów, wypowiadanych krzykiem do ucha lepszego. W tym przypadku aparat słuchowy jest konieczny
- głębokie uszkodzenie słuchu
Istnieją cztery rodzaje ubytku słuchu:
Ubytek typu zmysłowo-nerwowego (odbiorczego) – jest najpowszechniej występującym ubytkiem powstający wskutek zniszczenia lub uszkodzenia komórek czuciowych (rzęsek słuchowych) w ślimaku uchu wewnętrznym, co powoduje problemy z przekształceniem drgań na impulsy nerwowe. Ubytek ten może być wrodzony lub nabyty.
Przyczyny:
- czynniki dziedziczne
- niedosłuch powstały wraz z wiekiem
- infekcje wirusowe w trakcie ciąży
- przedwczesny poród
- komplikacje w trakcie porodu (np. niedotlenienie)
- zespoły genetyczne
- leki ototoksyczne (powodują uszkodznia narządu słuchu)
- urazy głowy
- eskpozycja na hałas
- częste infekcje ucha
- zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu i podobne choroby
Ubytek słuchu typu przewodzeniowego – dotyczy problemu w obrębie ucha zewnętrznego lub środkowego, który utrudnia lub uniemożliwia prawidłowe skierowanie dźwięku do ucha wewnętrznego.
Przyczyny:
- uraz ucha zewnętrznego
- zablokowanie przewodu słuchowego nagromadzoną woskowiną, niewielkim przedmiotem lub owadem
- infekcje ucha zewnętrznego i środkowego
- przerost migdałka gardłowego
- uszkodzenie błony bębenkowej
- deformacje genetyczne (np. syndromy Downa, Treachera-Collinsa lub achondroplazja, mikrocja)
Ubytek słuchu typu mieszanego stanowi kombinację ubytku zmysłowo-nerwowego i przewodzeniowego.
Przyczyny:
- otoskleroza
- niedosłuchy stopnia głębokiego lub słyszenie resztkowe
- nowotwory ucha środkowego i wewnętrznego
Ubytek słuchu typu centralnego (pozaślimakowy) występuje w przypadku, gdy nerw słuchowy nie może przewodzić sygnałów do mózgu.
Przyczyny:
- złamanie poprzeczne kości skroniowej
- nerwiaki nerwu VIII
- uszkodzenia toksyczne (streptomycyna, kanamycyna)
- zapalenie nerwu VIII
- niedosłuchy głębokiego stopnia
Zamów rozmowę - oddzwonimy
Zostaw swój numer, nasz konsultant oddzwoni do Ciebie w ciągu kilkunastu minut.